Nie macie pojęcia, jak katastrofy łączą ludzi.
Siedziałam właśnie przed telewizorem. Był to telewizor dzielnicowy, czyli jeden z dwóch które ostały się po trzęsieniu ziemi w promieniu kilometra. Obok mnie stał, oparty o ścianę, Matt. Trochę dalej, w kącie, przycupnęła Lisa. W sąsiednim pokoju Katie próbowała ugotować prowizoryczny omlet. Ze schodów przypatrywał się nam Chris, szkicując coś. Wszyscy mieszkaliśmy na tej samej ulicy, a przed trzęsieniem ziemi nie znałam nawet ich imion.
Siedziałam właśnie przed telewizorem. Był to telewizor dzielnicowy, czyli jeden z dwóch które ostały się po trzęsieniu ziemi w promieniu kilometra. Obok mnie stał, oparty o ścianę, Matt. Trochę dalej, w kącie, przycupnęła Lisa. W sąsiednim pokoju Katie próbowała ugotować prowizoryczny omlet. Ze schodów przypatrywał się nam Chris, szkicując coś. Wszyscy mieszkaliśmy na tej samej ulicy, a przed trzęsieniem ziemi nie znałam nawet ich imion.
